Era glèisa de Sant Pèir de Betlan dispause d’ua soleta nau en vòuta de canon. Cabeçada tà lheuant per ua grana absida e entorada tà cogant per ua tor campanau. Era recenta restauracion a permetut hèr-ne era lectura istorica dera seqüéncia dera bastenda. Eth bastiment s’amièc a tèrme principaument en dus periòdes: enes sègles XII e XIII se realizèren era planta deth bastiment, es murs periferics, era absida, eth batiader e era Vèrge des Nhèus; e enes sègles XVI e XVIII se heren es capèles, es pintures muraus, es talhes religioses e eth campanau.

Entre es sègles XVI e XVIII era glèisa patic pregondes transformacions que s’evidéncien en relheuament dera nau, era consegüenta incorporacion des arcs toraus e eth bastiment de capèles a cada costat deth presbitèri; es pintures muraus les podem plaçar entre es sègles XVI e XVII. Entà acabar, cau remercar es tres talhes religioses d’estil barròc deth sègle XVIII.